FORUM PRZENIESIONE!!!

Jest to moje pierwsze poważne opowiadanie, więc nie jedźcie po mnie tak bardzo Mruga

Mam nadzieję że się spodoba:) Wiem, jest trochę krótki, następny będzie <chyba> dłuższy:)

Prolog:

Trzech mężczyzn, zakrwawionych i poszarpanych, stało naprzeciw drobnej kobiety. Kobieta ta klęczała w dużej kałuży własnej krwi. Odziana w nędzną sukienkę, która sięgała jej tylko do kolan. Łzy spływały na rękę, po czym mieszały się z krwią. Ale to nie łzy bólu, rozpaczy czy szczęścia, były to łzy zawodu. Jeden mężczyzna podszedł do niej i kopnął ją w brzuch, ona przyjęła to ze spokojem, zbierała siły. Podniosła się odetchnęła głęboko i powiedziała:
- Może… Może to nastąpi.- Jej wątły głosik tonął w ich śmiechu- I poniżona odzyska swą siłę, moc i uśmierci ich. Bestia będzie wszechmocna i silna, nikt nie odbierze jej władzy.
-Zamknij się! Łżesz!- jeden podbiegł do niej i spoliczkował ją.
- A moi słudzy Bestii nie zabiją, będą miłosierni i litościwi, potwora pokochają, a On będzie łącznikiem między Mną a ludźmi. Tak głosi wasza święta księga.
-Jak śmiesz!?- kobieta podeszła do nich i wyciągnęła ręce, zamknęła oczy. Mężczyźni odlecieli w tył, jak gdyby ktoś ich popchną, dziewczyna odwróciła się i odeszła.

Odcinek pierwszy: Na cmentarzu olbrzymów

Między gigantycznymi grobami mignęła maleńka postać, Bestia. Ta która miała w sobie krew magów, elfów i ludzi. Niezwykle silna, ostatnia z rodu Leslinge. Dziewczyna wiedziała bardzo wiele o swoim pochodzeniu i tą wiedzę wykorzystała, wiedziała o mocy odziedziczonej po magach i elfach. Jej moc, zawarta w sercu i umyśle była bardzo przydatna. Ale co robiła na starym cmentarzu olbrzymów? Podeszła do najnowszego grobu i wyciągnęła ręce, przekręciła ją a marmurowy anioł odsuną się. Weszła po schodkach i podeszłą do wielkiej trumny, uniosła wieko. Na dnie spoczywał popiół, jakby ktoś spalił kości olbrzyma, ostatniego z rodu. Kobieta wyjęła woreczek i nasypała trochę pyłu do wnętrza. Usiadła na wnęce w ziemi na bokach krypty i połknęła zawartość woreczka, który tak niedawno napełniła. Skrzywiła się, ale przełykała dalej. Proch z kości ostatniego olbrzyma miał jej dodać sił magicznych, tyle wiedziała.
Zachwiała się ale wstała i chwiejnym krokiem wyszła z wnętrza miejsca spoczynku swojego „sprzymierzeńca” . Ból w piersiach był nie do zniesienia. Czarne kruki latały nad cmentarzyskiem wielkiego rodu, na bramie były ślady ich odchodów więc dziewczyna kopniakiem ją otworzyła.
Pędem puściła się przez las i dotarła do małej chatki, zbudowanej z kamienia. Wsadziła zardzewiały klucz do zamka i przekręciła, drzwi zaskrzypiały potwornie i otworzyły się. Kobieta padła na żelazne łóżko. Poduszką zakryła głowę i zamknęła oczy.

*******************

Obudziły ją ciche jęki. Zerwała się z posłania i zapaliła świeczkę. W kącie siedział mały smok, Qatris, to on wydawał te odgłosy. Dziewczyna podała mu trochę zastygłej lawy i poczekała aż smok zaśnie. Zrobił to błyskawicznie i dziewczyna mogła go przenieść na jego legowisko. Strasznie bolał ją brzuch, więc zjadła trochę owoców i napiła się *wody z liśćmi jakiejś czerwonej rośliny. Rzuciła się na łóżko i znów zasnęła.

* woda z liśćmi jakiejś czerwonej rośliny- coś w rodzaju naszej herbaty.

Nawet fajne.8,7/10

poprawiłam błędy-Innirish

Odcinek drugi: Powstanie Ziem Paktu

Ziemie Paktu… To tam rozegrało się tyle wielkich bitew o wolność. Ludzka rasa teraz prawie całkiem wyginęła, pozostała jedynie garstka, która zaciekle się broni. Ale ona już niedługo zostanie unicestwiona.
Tak mówi Księga Elfów, a ona nigdy się nie myli. Przepowiednie… Napisane przez zwykłych ludzi, nawiedzanych przez duchy przyszłości. Czy się spełnią? Ale jak powstały Ziemie Paktu? Jedynie kilka osób o tym wie. A legenda o Ziemiach Paktu została zapomniana. A głosiła ona:
„Dawno, dawno temu, kiedy jeszcze ludzkość była ścigana przez Magów, kiedy Elfy jeszcze nie włączyły się do wojny, żył pewien Wielki Mag i pewna Kobieta. Mag był okrutny i sprytny a kobieta piękna, najpiękniejsza jaką Mag widział. Zapragną ją zabić, myślał że taka piękność powinna być wieczna, powinna być duchem. Zaciągnął ją na bezkresne pola, tam na nią czekał, tam miał dopełnić się jej los. Mag nie wiedział że Kobieta jest najczystsza, niewinna. Wyjął miecz, i widział jak Kobieta pada na kolana. Jej krew spadła na ziemię. Zaledwie jedna kropla krwi Najczystszej sprawiła że ziemi wokół nich nie wydawały już plonów a Mag zginął. Odtąd ziemie te, na których zginęła Dziewica i Mag, zwały się Ziemie Paktu, tam miała się rozegrać ostatnia Bitwa O Ludzkość.”
I ten czas nadszedł. Bitwa O Ludzkość się zaczęła, już dziesiątki lat temu. Wtedy, gdy z ręki Elfa zginęła kolejna Dziewica. Gdy jej krew dotknęła jego ręki rozpętało się piekło. Elfy zaczęły zabijać. Dwie rasy, Elfy i Magowie zawarli sojusz, toczyli wojny przeciw ludziom. Mieli więcej sił i ludzkość upadła, poddała się.
Teraz zaledwie garstka…. Garstka. Przeciw tysiącom sił magicznych, potężnych sił niszczących.
A potem narodziła się Bestia ostatnia z rodu Leslinge.

*****************

Dziewczyna siedziała przed chatką, gładząc dwoma palcami twarz szukała cienia tej ohydy którą ludzie jej wytykali. Tak naprawdę to była bardzo ładna, delikatna. Blond włosy, prawie białe, opadały na plecy i ramiona, piękne zielono-szaro-niebieskie oczy i czerwone usta. Była bardzo chuda, jadła tylko owoce, w pewnym sensie była weganką. Ktoś jej kiedyś powiedział że Bestia ma imię. Nie pamiętała jakie, szkoda.
Zapadł wieczór, następnego ranka miała udać się do Statui Magii, bardzo daleka podróż, pełna niebezpieczeństw. Musiała być wyspana żeby być jutro czujną. Bestia nie może być przecież widziana…

Fajne:) Daję 9/10 Robisz małe błędy, ale co tam xD

Mój 500 post!!

Ach... Dzięki:) Ale jakie błędy, ortograficzne, stylistyczne??

Nawet fajne 8/10

Sorry, nie mam czasu pisać

Całkowicie poświęcam się pracy graficznej i mojemu blogowi. zamykam, może otworzę... kiedyś Wesoly